ویژگیهای نقره
نقره
بسیار شکلپذیر، نرم و چکشخوار (اندکی سختتر از طلا)، عنصری تک ظرفیتی با درخشش
بالا و دارای قابلیت پرداخت بسیار است. خاصیت رسانایی الکتریکی آن از تمامی فلزات
حتی از مس هم بالاتر است، اما به دلیل قیمت بالا مورد استفاده قرار نمیگیرد. یکی
از کاربردهای نقره، استفاده از آن به عنوان فلز گرانبها میباشد که از دیرباز
تاکنون به منظور ساخت اشیای قیمتی مورد استفاده قرار میگرفته و نشانگر ثروت و
جایگاه دارندهی آن بوده است . کاربرد این فلز در کابلهای بسیار گرانبها در
محصولات صوتی است و یا نمونه ای دیگر بکار
گیری نقره در آینه شمعدان های گران قیمت
است. .
خصوصیات
فلز نقره
نقره اگر خالص باشد در حالت عادی فلزی براق و نسبتا نرم است که تا اندازه ای سخت تر از فلز طلاست. زمانیکه این فلز پرداخت شود، دارای درخشندگی بسیار زیادی میشود تاجایی که میتواند ۹۵% از نور تابیده به خود را بازتاب نماید. این عنصر در میان کلیه فلزات ، مقام بهترین رسانا در زمینه گرما و الکتریسیته را دارا است و در زمینه قدرت چکش خواری و مفتول شوندگی نیز دارای مرتبه دوم پس از طلا است
از نظر چگالی ، باید گفت چگالی نقره ۱۰٫۵ برابر آب است، بصورتیکه یک متر مکعب از آن دارای وزن ۱۰۵۰۰ کیلوگرم میباشد ضمن آنکه نقره در ۹۶۱ درجه سانتیگراد ذوب شده و در حدود ۲۲۰۰ درجه سانتیگراد میجوشد.
از زمانهای قدیم تا به امروز نقره به منظور ساخت زیورآلات، جواهرات، ظروف گرانبها مورد استفاده قرار میگرفته است. امروزه، از این فلز به عنوان مادهای با خاصیت رسانایی الکتریسته در آینهها و کاتالیزورهای واکنشهای شیمیایی و از ترکیبات آن در فیلمهای عکاسی و محلولهای رقیق کنندهی نیترات نقره استفاده میشود. دیگر ترکیبات نقره به عنوان مادهی ضدعفونیکننده مورد استفاده قرار میگیرند.در قدیم فلز نقره به عنوان فلزی با خواص ضد میکروبی شناخته شده و مورد استفاده قرار می گرفت که امروزه آنتی بیوتیک ها تا حدود زیادی جایگزین خواص ضد میکروبی نقره شده اند.
نیترات نقره، نقطهی آغاز ساخت بسیاری از دیگر ترکیبات نقره نظیر داروهای ضد عفونی و رنگ زرد مورد استفاده در شیشههای رنگی میباشد. فلز نقره با اسید سولفوریک واکنش نشان نمیدهد در نتیجه از این اسید در جواهرسازی به منظور زدودن اکسید مس از روی قطعات ساخته شده استفاده میشود.
یکی دیگر از کاربردهای نقره استفاده از آن به عنوان پول بود. نقره، حدود 700 سال قبل از میلاد مسیح در کشور لیدیه به صورت سکه ضرب میشد. پس از آن، نقره تصفیه شد و به شکل خالص مورد استفاده قرار گرفت. بسیاری از ملل از نقره به عنوان واحد اصلی ارزش پولی خود استفاده میکردند.
بر خلاف آهنگری، یک نقرهساز، فلز را هنگامیکه سرخ رنگ و داغ است شکل نمیدهد، در عوض در دمای اتاق با ضربات آهسته چکش، این کار را انجام میدهد. اساس کار نقرهسازی صاف کردن سطح فلز و تبدیل آن به شی مفید به کمک چکشهای متفاوت است. با وجود آنکه تخصص نقرهکاران در کار با نقره است اما این افراد به طور معمول با دیگر فلزات نظیر طلا، مس، استیل و برنج کار میکردند. آنها سازندهی انواع جواهرات، ظروف نقره، گلدان و دیگر قطعات هنری هستند. از آنجاییکه نقره فلزی چکشخوار است، نقرهکاران در انتخاب شیوهی کار خود آزاد هستند. از لحاظ تاریخی به نقرهسازان، طلاساز نیز گفته میشده است.
با وجود آنکه نقره از طلا ارزانتر است، همچنان فلزی با ارزش به شمار میآید. جواهرسازان تازهکار که استطاعت خرید و کار با طلا را ندارند یا در حال سپری کردن دوران کارآموزی خود هستند از این فلز استفاده میکنند. در حال حاضر نقره بسیار مورد توجه است و در بسیاری از قطعات جواهر هنری مورد استفاده قرار میگیرد. در گذشته نقرهسازان بیشتر به ساخت ظروف نقره نظیر کارد و چنگال، کاسه و شعمدان میپرداختند اما امروزه نقرهسازان بیشتر به ساخت جواهرات میپردازند و تعداد اندکی از ظروف نقره، دستساز هستند.
یکی دیگر از کاربردهای نقره در دندانپزشکی است که وقتی می خواهند سوراخ دندان را پر کنند از ماده ای به نام آمالگام که ترکیبی از پودر نقره و دیگر فلزات است استفاده میکنند .